هیمن حسین پنا

چند سالی هست که مفهوم monorepo تبدیل به یک مفهوم داغ و ترند در فضای توسعه نرم‌افزار، بویژه توسعه فرانت اند شده است. اشتراک کد بین سورس‌های فرانت اند یکی از دلایل محبوبیت monorepo است ولی این بدان معنی نیست که از monorepo برای کدهایی که به زبان های مختلف

یکی از عمده ویژگی های تایپ اسکریپت، امکان استقاده از دکوراتور است. البته این ویژگی در پروپوزال ES هست ولی با تایپ اسکریپت در حال حاضر میتوانید از آن استفاده کنید. اساسا یکی از ایده اصلی تایپ اسکریپت رو میشه دکوراتور دانست. میدانید که تایپ اسکریپت با همکاری مشترک گوگل

در تفکر کامپوننت، بویژه کامپوننت های فانکشنال، کامپوننت سطح بالاتر یا Higher Order Component جایگاه بسیار ویژه ای دارد. اگر از توسعه دهندگان قدیمی واسط کاربری هستید یادتان هست که در گذشته اغلب فریمورک ها از مفهوم وراثت برای ساخت UI استفاده می‌کردند. بدین معنی که یک کلاس پایه، مثلا

یکی از شوخی هایی که با تزریق وابستگی یا دیپدنسی اینجکشن میشه اینه که یه اسم ۵۰ دلاری برای یه مفهوم ساده ۵۰ سنتیه 🙂 تاحدی هم بیراه نیست چون اصول اولیه تزریق وابستگی و IOC ساده است ولی باید این نکته رو هم به خاطر داشت که همین مفهوم